Καλή Σαρακοστή!

Πέρασαν και οι απόκριες... Βέβαια σε εμάς εδώ στην ξενιτιά, δεν κάναμε καρναβάλι ή κάτι τέτοιο, όμως καλά περάσαμε. Ήρθε η καθαρά Δευτέρα, φτιάξαμε την ταραμοσαλάτα μας, είχαμε και λαγάνα (ναναι καλά η μανούλα που μας έστειλε). Γενικά παράπονο δεν έχουμε. Μόνο ελπίζουμε του χρόνου να είμαστε ελλάδα και να γιορτασουμε και με την υπόλοιπη οικογένεια...
Καλή Σαρακοστή σε όλους...

Έστω και καθυστερημένα...

Καλή χρονιά σε όλους.
Έλειψα καιρό καθώς έμπλεξα με διάφορες δουλειές και δεν μου άφηναν ελεύθερο χρόνο να ασχοληθώ όσο ήθελα με το blog μου. Τώρα όμως επανήλθα και είμαι έτοιμη για καινούριες αναρτήσεις…
Ο καινούριος χρόνος μπήκε (εδώ και 2 μήνες σχεδόν) οι στόχοι γράφτηκαν, σβήστηκαν και κάθε τόσο βγαίνουν στην επιφάνεια του μυαλού μας, ίσως και σε κάποιο ξεχασμένο συρτάρι, αλλά κάθε φορά κάνω το ίδιο: κάνω ότι δεν τους βλέπω… Το θέμα όμως είναι ότι δεν είναι τόσο δύσκολο να πραγματοποιήσεις κάποιους στόχους σου αν το θες τόσο πολύ. Όλο ψιθυρίζω στον εαυτό μου «προσπάθεια χρειάζεται και όλα γίνονται…»
Η επιστροφή μου και πάλι στην Αγγλία συνοδεύτηκε με μια πολύ όμορφη εκδρομή στο Εδιμβούργο, με πολύ καλή παρέα και πολύ καλό (!!) καιρό. Ούτε παγωνιά, ούτε βροχή, ούτε αέρας. Ήμασταν τυχεροί…
Πίσω στην βάση μας μετά, ήρθαν τα χιόνια και μας πλάκωσαν! Τόσο χιόνι δεν είχα ξαναδεί στην ζωή μου! Παρόλη την παγωνιά και την δυσκολία των μετακινήσεων κουκουλώθηκα καλά, και βγήκα αγκαλιά με την φωτογραφική μου μηχανή. Το αποτέλεσμα ήταν πολύ όμορφο και χάρηκα αρκετά για την απόφασή μου…

Τις τελευταίες μέρες δυστυχώς η διάθεσή μου πιάνει πάτο. Τίποτα δεν μου φτιάχνει την διάθεση, τίποτα δεν με ευχαριστεί. Ούτε η λιγοστή λιακάδα τα πρωινά, ούτε οι βόλτες στο κέντρο της πόλης. Όλο κάτι με ενοχλεί, όλο κάτι γίνεται.. ελπίζω να αλλάξει σύντομα αυτό, κάτι να γίνει και να με ανεβάσει.

Διαβασμα...

Μπήκα λοιπόν για τα καλά πάλι στους παλιούς μου ρυθμούς. Προσπαθώ να τελειώσω τις εργασίες μου ωστε να μπορώ να γυρίσω στην Ελλάδα άνετη. Να μην έχω άγχος ούτε να κουβαλάω βιβλία. Περιμένω πάντως πως και πως να επιστρέψω, να δώ τους γονείς μου, τους φίλους μου. Και επιτέλους να γνωρίσω τον ανιψιό μου, που γεννήθηκε πριν από λίγες μέρες, και τον έχω δει μόνο σε φωτογραφίες. Έχω μια αγωνία...
Κατα τα άλλα, τίποτα το συγκλονιστικό δεν συμβαίνει, το θερμόμετρο όλο και κατεβαίνει πιο κάτω, και από αύριο μας περιμένουν χιόνια... Μέχρι στιγμής είχαμε πάγο μόνο.
Πάντως πιστεύω θα συμφωνήσετε όλοι μαζί μου, τι πιο όμορφο απο το να χιονίζει εξω, και εμείς να καθόμαστε μέσα, κουκουλομένοι με την κουβέρτα, μια κούπα ζεστό τσάι στο χέρι, με μια απαλή μουσικη, η μια αγαπημένη ταινία...
Θα προμηθευτώ τα απαραίτητα και θα περιμένω το αύριο...

Επανήλθα ...

μετά απο απουσία αρκετών ημερών. Με έριξε στο κρεββάτι ένα δυνατό κρυωμα αλλα ευτυχως τώρα έχω αναρρώσει.. Τρέχουν και οι δουλειές και τα διαβάσματα, περνάει και ο καιρός πλησιάζουν κάθε μέρα και πιο πολύ τα Χριστούγεννα. Έχω να αποτελειώσω δυστυχώς αρκετά πράγματα μέχρι τότε. Σε λιγότερο από μήνα, γυρίζω σπιτάκι μου, γυρίζω Ελλάδα...
Ξέκλεψα και λίγο χρόνο (από την βαρεμάρα μου βασικα να βγαίνω τα βραδια εδω) και πήγα ένα βράδυ σινεμά, είδα την καινούρια ταινία του James Bond. Μ' άρεσε η ταινια, αν και πρέπει αν πω, οτι μάρεσε πιο πολύ το χοτ ντογκ που έφαγα :)).
Το κρύο έχει μπει για τα καλά, τα πρωινά εχει πάγο εξω, και τα βράδια η θερμοκρασια πέφτει πολύ χαμηλά! Τι καλύτερο όμως να είσαι στο ζεστο σου σπιτάκι, αγκαλιά με την κουβέρτα σου στον καναπέ, πίνοντας ένα ζεστό τσάϊ και βλέποντας μια ωραία και ανάλαφρη ταινία...
Το προτιμώ μακράν από οτι να βγω να "φαω" όλο το κρύο της βραδιάς και απλά να πάω να στριμωχτώ σε μια pub.
Αυτά προς το παρόν..

Ξεκινάω...

λοιπόν σήμερα, την πρώτη μου προσπάθεια να γράψω και ηλεκτρονικά. Αυτήν την ιδέα την είχα μέρες στο μυαλό μου, αλλά δεν έπαιρνα την απόφαση, μιας και είχα (και έχω) πολλές αμφιβολίες για τα γραπτά μου. Αυτό όμως (ευτυχώς ή δυστυχώς), δεν στάθηκε αρκετό να με αποτρέψει να ξεκινήσω αυτό το blog. Καλή μου αρχή λοιπόν...